Dag 5, Milaan, 30 juli

DAG 5

Ik zal niet tegen jullie liegen, deze dag was niet echt spectaculair, misschien zelfs wel een beetje stom. Vanacht heb ik super slecht geslapen en ben daarna weer gewekt door de kerkklok. Ik heb mezelf gedoucht, aangekleed en ontbeten want dat had ik al in huis! Ik heb mezelf uitgecheckt en ben naar het treinstation gelopen, vervolgens was er een man bij de brug die me wel wilde helpen tillen, dus ik denk ‘goh wat aardig’ - domme fout. Hij wilde er geld voor, ik heb hem een euro gegeven en gezegd dat ik er niet eens om gevraagd had en liep lichtelijk chagrijnig door. Blijkbaar doen deze mensen niks uit aardigheid, ik zeg niet dat alle Italianen zo zijn, maar er waren er hier toevallig wel veel. Vervolgens moest ik wachten tot het spoor op het bord kwam, op dit moment was ik opeens heel blij met de NS! 

Spoor 5 richting Milano centrale, die moet ik hebben! Ook je plaats wordt voor je op je ticket gezet: wagon 9, stoel 13D. De trein was best luxe, tafeltjes, stopcontacten en grote stoelen, helemaal top. 2,5 later ben ik aangekomen op Milano Centrale, ik maak even een tussenstop bij de McDonalds voor wat te drinken en een McFlurry. Vervolgens op zoek naar de metrotickets, weer iemand die me wel wilde helpen en achteraf geld vroeg, ik zei dat het me speet maar dat ik geen kleingeld bij me had. Hij pakte het goed op en liep weg :). Daarna de metro gevonden en ingestapt, er moest een 2-zits kinderwagen uit en ik zat klem, ik kon nergens heen. Het was chaotisch en ik wist niet wat ik moest doen. Ze zijn er uit gekomen, maar nog voordat de deur weer dicht zat, begon er een man uit de metro naar mij te schreeuwen in het italiaans. Ik ben hier even heel erg van geschrokken, maar even later loop ik naar het hotel en check ik in bij een hele vriendelijke man, ‘dankjewel’ en ‘alsjeblieft’ ging hem goed af! Eenmaal bij mijn kamer, plof ik op het bed en laat ik alle spanning er weer even uit. Mijn kamer is prima en hier heb ik een eigen mooie badkamer! 

‘S avonds ging ik het dorpje even verkennen en ging ik wat eten. Dit was de grootste domper van de dag: slappe frietjes en een kipburger die taai en vies was. Had ik nou maar een pizza besteld. Nu lig ik in mn bed en ga ik denk ik nog even een serie kijken en dan slapen! Morgen weer een nieuwe dag en nieuwe kansen! 

Wat wel erg positief was aan deze dag was dat ik Tomar eigenlijk de hele dag niet zou spreken door een wandeling, maar die wandeling anders ging dan gepland en we alsnog de hele dag hebben kunnen kletsen, waarschijnlijk boeit dit jullie helemaal niks, maar wilde toch met wat positiefs eindigen voor mezelf. 

Tot morgen <3