Dag 2, Venetië, 27 juli

DAG 2

Vanochtend werd ik optijd gewekt door fan-tas-tische kerkklokken, die het nodig vonden om, om 8:30, vijf minuten lang te luiden. Gelukkig kon ik nog net een halfuurtje doorslapen, ja dat maakt daadwerkelijk verschil - in ieder geval geestelijk 😛. Vervolgens wilde ik gaan douchen in de gezamelijke douche, maar helaas was een mede gast eerder en moest ik op mijn beurt wachten. Toen lekker gedoucht, er kwam niet overal water uit de kraan, maar hij was lekker warm en dat doet een mens goed. Vervolgens aankleden, tandjes poetsen en naar de spar voor een ontbijt, deze ochtend werd het watermeloen, waar ik van heb genoten op een trap, met uitzicht op water en mensen. Daar ben ik een uur blijven plakken, want mensen kijken is toch erg leuk. Vervolgens heb ik een rondje gelopen, ben ik een leuk parkje tegen gekomen, heb ik wat winkels gezien en weer een enorme brug beklommen. Als ik terug kom, herkennen jullie m’n benen niet meer ;). 

Vanmiddag ben ik naar het Leonardo Da Vinci museum gegaan, ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zoveel over deze man wist, tot nu. Hij heeft schilderijen gemaakt, het menselijk lichaam onderzocht en veel dingen uitgevonden. Het was lekker koel en zeer interessant in het museum. Na het museum liep ik door wat leuke steegjes heen en kwam ik bij een kerk, waar ik vervolgens naar binnen ben gegaan. Het was erg mooi, ik ben niet religieus, maar de beelden zijn altijd mooi gemaakt. Om nog maar niks te zeggen over het glas in lood! Toen ik rond 17:15 uit de kerk kwam, begon mijn maag toch een beetje te protesteren: ik heb trek. Ik vond het nog te vroeg om te eten dus heb nog even rond geslentert door de omliggende steegjes, tot ik een leuk restaurantje tegen kwam, waar ik gelukkig al twee keer langs was gelopen. De derde keer gaf ik toe en nam plaats. Zo in je eentje echt uit eten is toch apart de eerste keer. Na een heerlijke pizza en een verfrissende koude cola, ging ik weer richting de bekende trap, hier heb ik nog een tijdje gezeten en ben toen naar het hotel gegaan. 

Eigenlijk zou mijn verhaal hier stoppen, totdat ik van mijn lieve vriendin Roos een berichtje kreeg of de bloodmoon hier ook zo mooi te zien was. Dus ik ging uit m’n bed om te kijken, maar helaas. Bryanne ging nu op avontuur, ze deed een jurk aan, haar slippers en ze stapte de deur uit. Onderweg naar de bekende trap, bij the grand canal als ik het goed heb, belde ik naar Zenzi, just to be sure. Ik heb een groot rondje gelopen, twee bruggen beklommen, maar ook hier kon ik de maan niet vinden. Nu lig ik weer in bed en ga zometeen mijn oogjes toe doen. Slaaplekker lieve lezers. 

Tot morgen <3